جایگاه سبک در ترجمۀ اشعار

نمونه‌ای از ترجمۀ شعر معاصر فارسی

چکیده

ترجمه شعر به منزله فعالیتی خلاقانه می تواند تلاشی برای تبادل فرهنگی تلقی گردد. اما دشواری چنین ترجمه ای از دو زاویه قابل بررسی است: در لایه رویی، واژه ها و معانی قرار می گیرند و در لایه های زیرین توجه به سیلان کلام و ریتم یا قافیه ها. همچنین، توجه هم زمان به ابعادی چون صورت، صدا، واژه ها، تصویرسازی، لحن، و محتوا نیز چندان ساده نیست. در پژوهش حاضر، شعر معاصر فارسی زمستان (اثر اخوان ثالث) با دو ترجمه موجود (ترجمه های بشیری و شاهق) و با نگاهی به مدل (2008) وحید و همکاران مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بیانگر این مطلب است که هی چکدام از ترجمه ها در برگردان سبک شعر اصلی به مفهوم واقعی موفق نبوده اند. رویکرد بشیری جنبه معناگرایانه داشته و شاهق بیشتر به لفظ روی آورده است. به طور کلی، پایبندی به همه جوانب در ترجمه شعر از زبانی به زبان دیگر، اگر غیرممکن نباشد، دشوار است.