ارزیابی رویکردهای مترجمان در ترجمۀ عبارت «أَوْ أَنْ نَفْعَلَ فِي أَمْوالِنا ما نَشؤُا» در آیۀ 87 سورۀ هود

چکیده

از مهم ­ترین تلاش‌های قرآن‌پژوهان، ترجمۀ قرآن به زبان فارسی بوده است. در این ترجمه‌ها لغزش‌هایی وجود دارد که لازم است بررسی شود، مانند ترجمۀ عبارت «أَوْ أَنْ نَفْعَلَ فِي أَمْوالِنا ما نَشؤُا» در آیۀ 87 سورۀ هود است. با بررسی 32 ترجمۀ قرآن روشن گردید که مترجمان چهار روش متفاوت داشته‌اند: 1- در 15 ترجمه، «أَنْ نَفْعَلَ» به صورت منفی: «أن لا نفعل» ترجمه شده است، قرینه‌ای دال بر تقدیر «لا» نفی وجود ندارد، 2- در 5 مورد «أَنْ نَفْعَلَ» به صورت عطف بر «أَنْ نَتْرُكَ» ترجمه شده است، این ترجمه، معنای نادرستی از آیه ارائه کرده است، 3- در 2 ترجمه برای آن‌که مترجمان معنای صحیحی ارائه دهند، افعالی را اضافه کرده‌اند، قرینه‌‌ای بر آن وجود ندارد، 4- در 10 ترجمه مترجمان عبارت: «أَوْ أَنْ نَفْعَلَ...» را به «ما يَعْبُدُ آباؤُنا» عطف و ترجمه کرده‌اند، این ترجمه صحیح است. طبق یافته‌های پژوهش حاضر روشن گردید که توجۀ دقیق و علمی به جایگاه ادبی واژگان و عبارات قرآنی، نقش بسزایی در ارائه ترجمه صحیح دارد، از این رو ضرورت دارد ترجمه‌پژوهان، رویکردهای ادبی مترجمان را با دقت مورد بررسی قرار دهند.