ترجمۀ سازه‌های غیرفعل آغازین در قرآن
چکیده
در قرآن ساخت‌هایی یافت می‌شود که با سازه‌ای به غیر از فعل آغاز می‌شود. این سازه‌ها می‌توانند گروه اسمی، حرف اضافه‌ای یا قید باشند. از آنجا که ساخت‌های رایج و بی‌نشان در عربی با فعل آغاز می‌شوند ساخت‌های غیر فعل آغازین نشان‌دار محسوب شده و در گفتمان نقش بازی می‌کنند. ترجمۀ این ساخت‌ها بدون توجه به نقش گفتمان محوری این سازه‌ها ابعادی از گفتمان را در پس‌زمینه قرار می‌دهد که لازم است در ترجمه مد نظر باشند. سازه‌های اسمی که آغازین قرار می‌گیرند می‌توانند فاعل باشد یا مفعول. در ترجمه به فارسی فاعل مشکل‌آفرین‌تر از مفعول ظاهر می‌شود. فارسی ترتیب واژگانی آزاد دارد و امکان حذف فاعل را می‌دهد. این دو ویژگی امکان ساخت‌هایی را می‌دهد که در مقایسه با انگلیسی و زبان‌هایی که ترتیب واژگانی ثابت دارند ترجمه را موفق‌تر می‌کند.
چاپ‌شده
2011-03-11
ارجاع به مقاله
Mosaffa Jahromi, A. (2011). ترجمۀ سازه‌های غیرفعل آغازین در قرآن. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 8(32). Retrieved از https://www.journal.translationstudies.ir/ts/article/view/454
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
