تأثیر هوش هیجانی و خودکارآمدی بر عملکرد دانشجویان در آزمون استعداد درس ترجمۀ شفاهی همزمان
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی (هوش هیجانی کل و خرده مقیاسهای آن)، خودکارآمدی و عملکرد دانشجویان ترجمه شفاهی همزمان میباشد. به این منظور 70 دانشجوی درس ترجمه شفاهی دانشگاه شهید باهنر کرمان انتخاب شدند. برای جمعآوری داده، ابتدا پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن و پرسشنامه خودکارآمدی شرر به دانشجویان داده شد. سپس دانشجویان در دو آزمون استعداد ترجمه شفاهی یعنی «آزمون شنیداری و حافظه» و «کلوز شفاهی» شرکت کردند. نتایج تحقیق نشان داد که خودکارآمدی تأثیر مثبتی بر عملکرد دانشجویان دارد و میتواند عملکرد آنها را بهبود بخشد. همچنین بر اساس یافتههای تحقیق رابطۀ مستقیمی میان هوش هیجانی کل، خرده مقیاسهای هوش هیجانی و خودکارآمدی وجود دارد. بهعلاوه، مطالعه حاضر نشان داد که سه خرده مقیاس انعطافپذیری، عزت نفس و تحمل استرس میتوانند عملکرد دانشجویان در دو تست ترجمه شفاهی را بهدرستی پیشبینی کنند. یافتههای تحقیق نشان داد که در آموزش درس ترجمه شفاهی علاوه بر مهارتهای مورد نیاز ترجمه شفاهی توجه به تفاوتها و ویژگیهای فردی نیز حائز اهمیت است و در پیشرفت دانشجویان در این درس تأثیرگذار میباشد.
چاپ‌شده
2018-08-02
ارجاع به مقاله
Tajvidi, G.-R., & Ferdowsi, S. (2018). تأثیر هوش هیجانی و خودکارآمدی بر عملکرد دانشجویان در آزمون استعداد درس ترجمۀ شفاهی همزمان. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 15(59). Retrieved از https://www.journal.translationstudies.ir/ts/article/view/531
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
