تحلیلی بر نشانگرهای گفتمان در نقد ترجمه
معرفی الگوی مدیریت گفتمان نقد ترجمه در ایران
چکیده
معرفی الگوی تحلیل کلام از مبانی اساسی پژوهش‌های اکتشافی گفتمان‌شناختی بوده و از شیوه‌های معمول در شاخه‌های گوناگون علوم است. مطالعات پیکره-محور مبانی اصلی این فرایند را تشکیل می‌دهند. این مقاله بر آن است تا با تحلیل نظام کاربردی کارامدترین، پیچیده‌ترین، و پرکاربردترین عناصر فرازبانی مدیریت گفتمان، یعنی نشانگرهای گفتمان، در پیکرۀ نقد ترجمه، قدمی ابتدایی در کشف و معرفی الگوی مدیریت گفتمان منتقدین ترجمه برداشته و ابعاد آن را توصیف نماید. لذا، 15 نقد ترجمه در بازۀ زمانی سی ساله به‌صورت تصادفی انتخاب و بررسی گردید. پیکرۀ مطالعه شامل بیش از 30000 کلمه بود. نتیجۀ این مطالعه به کشف الگوی چهاربعدی مدیریت گفتمان در نقد ترجمه منجر شد که شامل توصیف روابط، نشان دادن روابط متضاد، نمایش استنباط، و معرفی رابطۀ توالی در گفتمان بود. ابعاد، نقاط قوت و ضعف، و الزامات این فرایند تجزیه‌وتحلیل گردید و پیشنهادهای آموزشی، پژوهشی، و اجرایی برای اقدامات کاربردی نیز ارائه شد.
کلمات راهنما:
نشانگرهای گفتمان, نقد ترجمه, الگومراجع
Anderson, G. (2001). Pragmatic Markers and Sociolinguistic Variation, Amsterdam: Johan Benjamins.
Abdolkhani, M. and S. Alipour (2015). A contrstive study of discourse markers between Iranian and American physics lectures. International Journal of Language Learning and Applied Linguistics, 8(1), 204-218.
Adeyemi, B. (2018). Discourse markers in writing and answering essay type questions. International Journal of Learning, Teaching and Research, 17(7), 106-119.
Aijmir, K. (2002). English discourse particles: Evidence from a corpus . Amsterdam: Johan Benjamins.
Alsharifi, M. (2017). The frequently used discourse markers by Saudi EFL learners. Arab World English Journal, 384-397.
Asık, A., & Cephe, T. (2013). Discourse markers and spoken English: Nonnative use in theTurkish EFL setting. English Language Teaching, 9(12), 34-56
Aysu, S. (2017). The use of discourse marekers in the writing of Turkish students. Journal of Higher Education and Sciences, 7(1), 132-138.
Azadi, G. and E. Chalak. (2017). The frequency of Macro/Micro discourse markers in Iranian EFL learners' composition. International Journal of English and Education, 6(1), 20-40.
Biria, R. and M. Mashhadi. (2011). Socio-pragmatic functions of discourse markers in international law texts. Theory and Practice in Language Studies, 1(11), 1479-1487.
Blakemore, D. (2001). Discourse and relevance theory. In D. Schiffrin, The Handbook of discourse analysis (pp. 100-119). Oxford: Blackwell.
Castro, C. M. (2009). The use and functions of discourse markers in EFL classroom interaction, Profile, 11, 57-77.
Das, D. ans A. Taboada. (2017). Signalling coherence relations in discourse, beyond discourse markers. Retrieved from https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/0163853X.2017.1379327.
Fisher, K. (2006). Approaches to Discourse Particles. Amstersam: Elsevier.
Fraser, B. (2006). Towards a theory of discourse markers. In K. Fischer, Approaches to Discourse Particles (pp. 240-256). Oxford: Elsevier.
Fraser, B. (2009). An account of discourse markers. International Review of Pragmatics, , 14(2), 1-28.
Fuller, J. M. (2003). The influence of speaker roles on discourse marker use. Journal of Pragmatics, 35(1), 23-45.
Gandomkar, L. (2018). A Comparative Study of the Frequencies and Functions of Discourse Markers in Research Genre, Unpublished MA Thesis, Arak University, Arak, Iran.
Hajimia, H. (2018). A corpus based analysis of discourse markers in Malaysian online news paper articles. Journal of Research in Humanities and Social Sciences, 5(1), 19-24.
Hellermann, J., & Vergun, H. (2007). Language which is not taught: The discourse marker use of beginning adult learners of English. Journal of Pragmatics, 39(2), 157–179.
Horn, A. and P. Hansson. (1999). Discourse markers and the segmentation of discourse. Lund University Working Papers, 47(5), 123-139.
Hyland, K. (2005). Metadiscourse: Exploring Interaction in Writing. London: Continuum.
Jalilifar, A. (2008). Discourse markers in composition writings: The case of Iranian learners of English as a Foreign Language. English LanguageTeaching, 1(3), 31-48.
Jucker, A. H. (1993). The discourse marker well: A relevance-theoretical account. Journal of Pragmatics, 19, 435-452.
Karimi, K. , M. Maleki, and B, Farnia. (2017). Metadiscourse markers in the abstract sections of Persian and English law articles. International Journal of Friegn Language teaching and Research, 7(1), 31-47.
Lenk, U. (1998). Discourse markersand global coherence in conversation. Journal of Pragmatics, 12(4), 245-257.
Manan, A. and A. Raslee. (20188). Explicit discourse marker instruction to improve coherence and cohesion. International Journal of Academic Research, 10(6), 60-81.
Martínez, A. C. (2002).The use of discourse markers in E.F.L. learners' writing, Revista Alicantina de Estudios Ingleses, 15(4), 123-132.
Matei, M. (2010). Discourse markers as functional elements. Buletine of the Transilvania University of Brasov, 25-42.
Mirshamsi, A., & Allami, H. (2013). Metadiscourse markers in the discussion/conclusion, section of Persian and English master's theses. The Journal of Teaching Language Skills, 12(5), 23-40.
Mirzaei, S. and M. Allami. (2018). Impoliteness strategies and use of discourse markers. Cogent Arts and Humanities, 5(2), 42-60.
Mohammadi, A. M. , D. Nejadansari, and M. Yuhannaee (2015). The index of pragmatic uses and functions of well in Iranian classroom discourse. Taiwan Journal of Tesol, 12(2), 86-116.
Mosgaard-Hansen, M. (2008). Particles at the semantics/pragmatics interface: Synchronic and Diachroni Issues. Amsterdam: Elsevier.
Nejadansari, D. &. A. M. Mohammadi. (2014). The frequencies and functions of discourse markers in the Iranian University EFL classroom discourse. International Journal of Research Studies in Language Learning. , 4(2), 1-18.
Quan, L., & Zheng, L. (2012). A study of self-repair markers in conversation by Chinese English learners. Journal of Language Teaching and Research, 5(5), 1216-1223
Redeker, G. (2006). Discourse markers as attentional cues at discourse transitions. In K. Fischer, Approaches to Discourse Particles (pp. 339-357). Amstersam: Elsevier.
Schiffrin, D. (1987). Discourse markers. Cambridge: Cambridge University Press.
Schiffrin, D. (2001). ‘Discourse markers: Language, meaning and context. In D. Schiffrin, D. Tanen, H. Hamilton. The Handbook of Discourse Analysis (pp. 54–75). Oxford: Blackwell.
Schiffrin, D. , N. Tanen, and T. Hamilton. (Ed.), (2001). The Handbook of Discourse Analysis, Oxford: Blackwell.
Scholman, M. , A. Rohde, and V. Demberg. (2017). On the other hand as a cue to anticipate upcoming discourse structure. Journal of Memory and Language, 2(4), 47-60.
Schourup, L. (2001). Rethinking well. Journal of Pragmatics, 33, 1025-1060.
Tan-de Ramos, J. (2010). A comparative study of discourse markers in the body of the research papres of students, TESOL Journal, 2(3), 62-73.
Tavakoli, M. and H. Karimnia. (2017). Dominant and gender specifi tendencies in the use of dixcourse markers. World Journal of English Language, 7(2), 20-37.
Trillo, J. R. (2009). Discourse markers. In J. L. May, Consise encyclopedia of pragmaatics (pp. 191-194). Oxford: OUP.
Trillo, R. J. (2002). The pragmatic fossilization of discourse markers in non-native speakers of English. Journal of Pragmatics, 4(34), 769–784.
Vickov, G. (2011). Acquisition of discourse markers: Evidence from writing. SRAZ, 10(2), 255-278.
Weinert, R. (1998). Discourse organization in the spoken language of L2 learners of German. Linguistische Berichte, 17(6), 459–488.
Ying, S. (2007). An analysis of discourse markers used by non-native English learners: Its implications for
teaching English as a foreign language. Retrieved http://www.kuis.ac.jp/icci/ publications /kiyo/pdfs/19/19_03.p
Ziaghadam, F. and S. Simin. (2018). Speech-like pragmatic markers in essays by Iranian students and native English speakers. International Journal of Foriegn Language and Research, 6(21), 133-146.
Zorluel, H. and Z. Okan. (2018). Discourse markers in EFL classrooms: A copuse driven research. Journal of Language and Linguistic Studies, 14(1), 50-66.
جعفرپور، عبدالجواد. (1374). آزمون زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم، مترجم، 60-65
حسینی، سید حسن. (1379). مشت در نمای درشت. تهران: سروش
حسینی، صالح. (1371) معرفی ترجمه¬های برگزیده: ضد خاطرات، مترجم، 7، 22-28.
خزایی¬فر، علی. (1373). معرفی ترجمه¬های برگزیده: تام جونز، مترجم، 7، 32-49.
خزایی¬فر، علی.(1374). ماجراهای شرلوک هلمز، مترجم، 19، 56-60.
خزایی¬فر، علی. (1384). چنین گفت زرتشت، مترجم، 41، 39-47.
خزایی¬فر، علی. (1384) در هزار تو، مترجم، 40، 34-38.
خزایی¬فر، علی. (1384). خاطرات پس از مرگ براس کوباس، مترجم، 4030-34.
خزایی¬فر، علی. (1384). بهشت گم شده، مترجم، 40، 24-29.
سالاری، زهرا. (1396) داستان دو شهر، مترجم، 58، 109-116.
صالحی، سیدعلیرضا. (1394). نقد دو ترجمه از فلسفۀ اخلاق، اخلاق علوم تربیتی و روان¬شناسی، 1، 38-52.
صیاد کوه، اکبر و رئیسی، آسیه. (1396) کارکردهای گسترده واو در گلستان سعدی. فصلنامه هنر زبان, 2(1), 5-32.
عمران¬پور، محمدرضا,. (1384) ساخت های همپایه و نقش زیبایی شناختی آن در کلیله و دمنه. پژوهش زبان و ادبیات فارسی, 5(1), 121-146.
فانی، کامران. (1387). ترجمه¬ای دوران¬ساز، مترجم، 48، 51-58.
فرهادی، سمانه. (1394). نگاهی به ترجمۀ جدید کمدی الهی ، مترجم 58 ،141-156.
فقیه ملک مرزبان، نسرین,. (1387). شور عطف. فصلنامه علمی-پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا, 145-168.
کوثری، عبدالله. 1374) نگاهی به ترجمه عشق سالهای وبا، مترجم، 17، 84-91.
کوثری، عبدالله. (1395). ترجمه¬های خان¬بختیاری، مترجم، 61، 23-32.
محمدی، علی محمد. (1394). درآمدی بر مدیریت گفتمان، پژوهش¬های زبان¬شناختی در آموزش زبان، (1) 4، 34-52.
نادری¬مقدم، شهاب، (1390) میان ماندن و رفتن، مترجم، 61، 159-165.
Abdolkhani, M. and S. Alipour (2015). A contrstive study of discourse markers between Iranian and American physics lectures. International Journal of Language Learning and Applied Linguistics, 8(1), 204-218.
Adeyemi, B. (2018). Discourse markers in writing and answering essay type questions. International Journal of Learning, Teaching and Research, 17(7), 106-119.
Aijmir, K. (2002). English discourse particles: Evidence from a corpus . Amsterdam: Johan Benjamins.
Alsharifi, M. (2017). The frequently used discourse markers by Saudi EFL learners. Arab World English Journal, 384-397.
Asık, A., & Cephe, T. (2013). Discourse markers and spoken English: Nonnative use in theTurkish EFL setting. English Language Teaching, 9(12), 34-56
Aysu, S. (2017). The use of discourse marekers in the writing of Turkish students. Journal of Higher Education and Sciences, 7(1), 132-138.
Azadi, G. and E. Chalak. (2017). The frequency of Macro/Micro discourse markers in Iranian EFL learners' composition. International Journal of English and Education, 6(1), 20-40.
Biria, R. and M. Mashhadi. (2011). Socio-pragmatic functions of discourse markers in international law texts. Theory and Practice in Language Studies, 1(11), 1479-1487.
Blakemore, D. (2001). Discourse and relevance theory. In D. Schiffrin, The Handbook of discourse analysis (pp. 100-119). Oxford: Blackwell.
Castro, C. M. (2009). The use and functions of discourse markers in EFL classroom interaction, Profile, 11, 57-77.
Das, D. ans A. Taboada. (2017). Signalling coherence relations in discourse, beyond discourse markers. Retrieved from https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/0163853X.2017.1379327.
Fisher, K. (2006). Approaches to Discourse Particles. Amstersam: Elsevier.
Fraser, B. (2006). Towards a theory of discourse markers. In K. Fischer, Approaches to Discourse Particles (pp. 240-256). Oxford: Elsevier.
Fraser, B. (2009). An account of discourse markers. International Review of Pragmatics, , 14(2), 1-28.
Fuller, J. M. (2003). The influence of speaker roles on discourse marker use. Journal of Pragmatics, 35(1), 23-45.
Gandomkar, L. (2018). A Comparative Study of the Frequencies and Functions of Discourse Markers in Research Genre, Unpublished MA Thesis, Arak University, Arak, Iran.
Hajimia, H. (2018). A corpus based analysis of discourse markers in Malaysian online news paper articles. Journal of Research in Humanities and Social Sciences, 5(1), 19-24.
Hellermann, J., & Vergun, H. (2007). Language which is not taught: The discourse marker use of beginning adult learners of English. Journal of Pragmatics, 39(2), 157–179.
Horn, A. and P. Hansson. (1999). Discourse markers and the segmentation of discourse. Lund University Working Papers, 47(5), 123-139.
Hyland, K. (2005). Metadiscourse: Exploring Interaction in Writing. London: Continuum.
Jalilifar, A. (2008). Discourse markers in composition writings: The case of Iranian learners of English as a Foreign Language. English LanguageTeaching, 1(3), 31-48.
Jucker, A. H. (1993). The discourse marker well: A relevance-theoretical account. Journal of Pragmatics, 19, 435-452.
Karimi, K. , M. Maleki, and B, Farnia. (2017). Metadiscourse markers in the abstract sections of Persian and English law articles. International Journal of Friegn Language teaching and Research, 7(1), 31-47.
Lenk, U. (1998). Discourse markersand global coherence in conversation. Journal of Pragmatics, 12(4), 245-257.
Manan, A. and A. Raslee. (20188). Explicit discourse marker instruction to improve coherence and cohesion. International Journal of Academic Research, 10(6), 60-81.
Martínez, A. C. (2002).The use of discourse markers in E.F.L. learners' writing, Revista Alicantina de Estudios Ingleses, 15(4), 123-132.
Matei, M. (2010). Discourse markers as functional elements. Buletine of the Transilvania University of Brasov, 25-42.
Mirshamsi, A., & Allami, H. (2013). Metadiscourse markers in the discussion/conclusion, section of Persian and English master's theses. The Journal of Teaching Language Skills, 12(5), 23-40.
Mirzaei, S. and M. Allami. (2018). Impoliteness strategies and use of discourse markers. Cogent Arts and Humanities, 5(2), 42-60.
Mohammadi, A. M. , D. Nejadansari, and M. Yuhannaee (2015). The index of pragmatic uses and functions of well in Iranian classroom discourse. Taiwan Journal of Tesol, 12(2), 86-116.
Mosgaard-Hansen, M. (2008). Particles at the semantics/pragmatics interface: Synchronic and Diachroni Issues. Amsterdam: Elsevier.
Nejadansari, D. &. A. M. Mohammadi. (2014). The frequencies and functions of discourse markers in the Iranian University EFL classroom discourse. International Journal of Research Studies in Language Learning. , 4(2), 1-18.
Quan, L., & Zheng, L. (2012). A study of self-repair markers in conversation by Chinese English learners. Journal of Language Teaching and Research, 5(5), 1216-1223
Redeker, G. (2006). Discourse markers as attentional cues at discourse transitions. In K. Fischer, Approaches to Discourse Particles (pp. 339-357). Amstersam: Elsevier.
Schiffrin, D. (1987). Discourse markers. Cambridge: Cambridge University Press.
Schiffrin, D. (2001). ‘Discourse markers: Language, meaning and context. In D. Schiffrin, D. Tanen, H. Hamilton. The Handbook of Discourse Analysis (pp. 54–75). Oxford: Blackwell.
Schiffrin, D. , N. Tanen, and T. Hamilton. (Ed.), (2001). The Handbook of Discourse Analysis, Oxford: Blackwell.
Scholman, M. , A. Rohde, and V. Demberg. (2017). On the other hand as a cue to anticipate upcoming discourse structure. Journal of Memory and Language, 2(4), 47-60.
Schourup, L. (2001). Rethinking well. Journal of Pragmatics, 33, 1025-1060.
Tan-de Ramos, J. (2010). A comparative study of discourse markers in the body of the research papres of students, TESOL Journal, 2(3), 62-73.
Tavakoli, M. and H. Karimnia. (2017). Dominant and gender specifi tendencies in the use of dixcourse markers. World Journal of English Language, 7(2), 20-37.
Trillo, J. R. (2009). Discourse markers. In J. L. May, Consise encyclopedia of pragmaatics (pp. 191-194). Oxford: OUP.
Trillo, R. J. (2002). The pragmatic fossilization of discourse markers in non-native speakers of English. Journal of Pragmatics, 4(34), 769–784.
Vickov, G. (2011). Acquisition of discourse markers: Evidence from writing. SRAZ, 10(2), 255-278.
Weinert, R. (1998). Discourse organization in the spoken language of L2 learners of German. Linguistische Berichte, 17(6), 459–488.
Ying, S. (2007). An analysis of discourse markers used by non-native English learners: Its implications for
teaching English as a foreign language. Retrieved http://www.kuis.ac.jp/icci/ publications /kiyo/pdfs/19/19_03.p
Ziaghadam, F. and S. Simin. (2018). Speech-like pragmatic markers in essays by Iranian students and native English speakers. International Journal of Foriegn Language and Research, 6(21), 133-146.
Zorluel, H. and Z. Okan. (2018). Discourse markers in EFL classrooms: A copuse driven research. Journal of Language and Linguistic Studies, 14(1), 50-66.
جعفرپور، عبدالجواد. (1374). آزمون زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم، مترجم، 60-65
حسینی، سید حسن. (1379). مشت در نمای درشت. تهران: سروش
حسینی، صالح. (1371) معرفی ترجمه¬های برگزیده: ضد خاطرات، مترجم، 7، 22-28.
خزایی¬فر، علی. (1373). معرفی ترجمه¬های برگزیده: تام جونز، مترجم، 7، 32-49.
خزایی¬فر، علی.(1374). ماجراهای شرلوک هلمز، مترجم، 19، 56-60.
خزایی¬فر، علی. (1384). چنین گفت زرتشت، مترجم، 41، 39-47.
خزایی¬فر، علی. (1384) در هزار تو، مترجم، 40، 34-38.
خزایی¬فر، علی. (1384). خاطرات پس از مرگ براس کوباس، مترجم، 4030-34.
خزایی¬فر، علی. (1384). بهشت گم شده، مترجم، 40، 24-29.
سالاری، زهرا. (1396) داستان دو شهر، مترجم، 58، 109-116.
صالحی، سیدعلیرضا. (1394). نقد دو ترجمه از فلسفۀ اخلاق، اخلاق علوم تربیتی و روان¬شناسی، 1، 38-52.
صیاد کوه، اکبر و رئیسی، آسیه. (1396) کارکردهای گسترده واو در گلستان سعدی. فصلنامه هنر زبان, 2(1), 5-32.
عمران¬پور، محمدرضا,. (1384) ساخت های همپایه و نقش زیبایی شناختی آن در کلیله و دمنه. پژوهش زبان و ادبیات فارسی, 5(1), 121-146.
فانی، کامران. (1387). ترجمه¬ای دوران¬ساز، مترجم، 48، 51-58.
فرهادی، سمانه. (1394). نگاهی به ترجمۀ جدید کمدی الهی ، مترجم 58 ،141-156.
فقیه ملک مرزبان، نسرین,. (1387). شور عطف. فصلنامه علمی-پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا, 145-168.
کوثری، عبدالله. 1374) نگاهی به ترجمه عشق سالهای وبا، مترجم، 17، 84-91.
کوثری، عبدالله. (1395). ترجمه¬های خان¬بختیاری، مترجم، 61، 23-32.
محمدی، علی محمد. (1394). درآمدی بر مدیریت گفتمان، پژوهش¬های زبان¬شناختی در آموزش زبان، (1) 4، 34-52.
نادری¬مقدم، شهاب، (1390) میان ماندن و رفتن، مترجم، 61، 159-165.
چاپ‌شده
2020-09-11
ارجاع به مقاله
محمدی ع. م., & دهقان ر. (2020). تحلیلی بر نشانگرهای گفتمان در نقد ترجمه: معرفی الگوی مدیریت گفتمان نقد ترجمه در ایران. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 18(69), 7–24. Retrieved از https://www.journal.translationstudies.ir/ts/article/view/722
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
