ترجمة قرآن مجید: معنای تلویحی گفتاری

نویسندگان

  • Shohreh Shahsavandi

چکیده

قرآن كریم به زبان عربی نازل شده و از مكانیسم زبان عربی برای برقراری ارتباط بهره جسته است. این در حالی است كه قرآن ویژگیهای زبانی و غیرزبانی خاص خود را دارد. قرآن مجید به عنوان كتاب هدایت و برای نشان دادن راه و رسم زندگی به مسلمانان بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وحی شده است. متأسفانه، اكثر مسلمانان زبان عربی را حتّی در حد درك معنای تحت‌اللفظی قرآن نیز نمی‌دانند و برای جبران این نقیصه مجبورند از ترجمه‌های قرآن استفاده نمایند. جای بسی تأسف است كه تقریباً تمامی ترجمه‌های قرآن دارای اشكالهای فراوان و گوناگونی است. شاید بتوان گفت بسیاری از این نقایص در نتیجة نادیده انگاشتن نقش زبان‌شناسی كاربردی، زبان‌شناسی مقابله‌ای و نظریه‌های ترجمه در برگردان از یك زبان به زبان دیگر به وجود آمده است. در این مقاله تلاش گردیده است تا اهمیت به كارگیری معنای تلویحی گفتاری از منظر گرایس در درك پیام الهی و برگردان آن به زبان‌های فارسی و انگلیسی نشان داده شود.

چاپ‌شده

2006-11-11

ارجاع به مقاله

Shahsavandi, S. (2006). ترجمة قرآن مجید: معنای تلویحی گفتاری. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 4(13). Retrieved از https://www.journal.translationstudies.ir/ts/article/view/86

شماره

نوع مقاله

مقاله علمی-پژوهشی