سخت ترجمه‌پذیری زبانی كتاب المبین به منزلة اثری ادبی
چکیده
این مقاله، قرآن را به منزلۀ متنی ادبی بررسی می‌كند. ابتدا به (عدم) جواز ترجمۀ قرآن اشاره و دیدگاه‌های مخالفان و موافقان بررسی می‌شود. آن‌گاه پیشینه مطالعۀ قرآن از منظر متنی ادبی مطرح شده و از ترجمۀ متون ادبی و روشهای حاكم بر آن به اختصار ذكر به میان می‌آید. در آخر، ترجمه‌های گوناگون فارسی و انگلیسی مؤلفه‌های زبانی (عمدتاً آوایی و واج شناختی) و بلاغی قرآن به لحاظ ترجمه(نا)پذیری مطالعه می‌شود. برخی از این مؤلفه‌ها عبارتند از: همگونی آوایی؛ جفتهای كمینه مانند موسیقی كلمات و بازیهای كلامی و موسیقی آیات در قالب قافیه، وزن و سجع. در پایان این نتیجه حاصل می‌آید كه ظرافتهای زبانی و بلاغی قرآن اگر نه تماماً ترجمه‌ناپذیر، كه سخت ترجمه‌پذیر است.چاپ‌شده
2007-05-01
ارجاع به مقاله
Horri, A. (2007). سخت ترجمه‌پذیری زبانی كتاب المبین به منزلة اثری ادبی. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 5(17). Retrieved از https://www.journal.translationstudies.ir/ts/article/view/112
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
