نقش پیکره‌های بزرگ یک‌زبانه در بهبود کیفیت ترجمۀ ماشینی
چکیده
باهم‌آیی‌ها، یعنی ترکیبات بازرخدادی واژه‌ها که احتمال هم‌رخدادی آنها بیش از آن چیزی است که تصادفاً رخ می‌دهد در زبان‌های طبیعی به کرات مشاهده می‌شوند. از آنجایی که واژه‌نامه‌های دوزبانه قادر به ارائۀ معادل‌های واژگانی مناسبی برای اغلب این باهم‌آیی‌ها نیستند، اکثر قریب به اتفاق سیستم‌های ترجمه ماشینی در مواجهه با این گونه ترکیبات، اجرای دقیقی نداشته و در نتیجه کیفیت برونداد آنها تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد. در سال‌های اخیر پیکره‌های یک‌زبانه در حل مسائل مختلف زبان‌شناسی، شامل پردازش زبان طبیعی، ترجمۀ ماشینی آماری، آموزش زبان و سایر حوزه‌های مرتبط نقش مهمی ایفا نموده‌اند. مطالعۀ حاضر فرایند ساخت و استفاده از یک پیکرۀ بزرگ یک‌زبانۀ فارسی را مورد بررسی قرار می‌دهد. این پیکره این امکان را به ما می‌دهد تا مشکل ابهام باهم‌آیی‌های انگلیسی را در حین ترجمۀ آنها به زبان فارسی توسط یک سیستم ترجمۀ ماشینی رفع نماییم. با استفاده از چنین پیکره‌ای به عنوان پیکرۀ زبان مقصد و نیز یک واژه‌نامۀ دوزبانۀ انگلیسی-فارسی، کارآیی این پیکره در یافتن مناسب‌ترین معادل فارسی برای باهم‌آیی‌های انگلیسی، به منظور ارتقای کیفیت سیستم ترجمۀ ماشینی، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. نتایج آزمایشی که در این راستا بر روی یک پیکرۀ آزمون صورت گرفت بسیار امیدبخش بوده و صحت آن به 90.83% رسیده است.چاپ‌شده
2010-07-27
ارجاع به مقاله
Mosavi Miangah, T. (2010). نقش پیکره‌های بزرگ یک‌زبانه در بهبود کیفیت ترجمۀ ماشینی. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 8(29). Retrieved از https://www.journal.translationstudies.ir/ts/article/view/223
شماره
نوع مقاله
مقاله علمی-پژوهشی
مجوز
Copyright Licensee: Iranian Journal of Translation Studies. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution–NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license).
