ارزیابی راهبردی تنظیم EVS در فرایند ترجمۀ همزمان

چکیده

EVS که یكی از جنبههای زمانی ترجمۀ همزمان است و متغیری است كاملاً حساس نسبت به عوامل زبان مبدأ، اغلب به عنوان معیاری معتبر برای ارزیابی فرایندهای ذهنی مترجم و كیفیت ترجمه تلقی میشود. تحقیق حاضر بر آن است که الگوهای زمانی و ساختاری EVS را، كه توسط مترجمی حرفهای هنگام ترجمۀ همزمان از فارسی به انگلیسی به كار گرفته شده، شناسایی کند و سپس آنها را مورد ارزیابی راهبردی قرار دهد. پس از جمعآوری دادهها، شامل یك سخنرانی و ترجمۀ همزمان آن به طور زنده در یك كنفرانس بینالمللی با استفاده از نرمافزار Sound Forge، بررسی مقایسهای بر روی فایلهای صوتی زبان مبدأ و مقصد به منظور شناسایی الگوهای مختلف EVS استفاده شده توسط مترجم صورت گرفت. پس از شناسایی الگوهای EVS، یك ارزیابی بینمتنی به منظور شناسایی انواع راهبردهای تنظیم EVS انجام شد. نتایج به دست آمده از ارزیابی ساختاری EVS نظریات گلدمن ایزلر را مبنی بر اینكه فعل زبان مبدأ از عوامل اصلی در انتقال مفهوم و نقطۀ شروعی مطمئن برای ارائۀ ترجمه میباشد تأیید میكند، اما در این میان الگوهای EVS دیگری همچونNP ، NP+PP،NP+NP نیز به عنوان عناصر ساختاری آغازگر مورد شناسایی قرار گرفت و معلوم گردید مترجم همزمان در مواجه با ساختار فعل انتهایی زبان فارسی همیشه از الگو های EVS بلند تبعیت نمیكند، بلكه با استفاده از یك سری راهبردهای تنظیم EVS به منظور اجتناب از اشباع ذهنی ناگهانی و ارائۀ یك ترجمۀ موفق از الگوهای كوتاه و مناسب فاقد VP نیز بهره میگیرد. از جنبۀ آموزشی پیشنهاد میگردد راهبردهای تنظیم EVS شناسایی شده در این تحقیق همچون skipping، filtering، تعمیم، وقفه، chunking و پیشبینی در برنامۀ تربیت مترجم همزمان گنجانیده شود.