زبان قرآن مجید از رهگذر ترجمه: بررسی نحوه انعکاس ارجاعات قرآنی در ترجمه و ارتباط آن با زبان خاص قرآن

نویسندگان

  • Mohammad Yazdani
  • Azam Ghamkhah

چکیده

تحقیق حاضر با هدف بررسی آشکارسازی نظام ارجاعی قرآن مجید در ترجمه و نحوه ارتباط آن با زبان خاص قرآن انجام شد. علاوه بر محاسبه ميزان آشكارسازي ترجمه­هاي انگليسي، ارتباط رخداد با اختلاف ماهیتی زبان­های مبدأ و مقصد تعیین شد. بدین منظور، یک داستان در سوره مبارکه کهف همراه پنج ترجمه انگلیسی انتخاب شد. پس از بررسي حجم نمونه متون مبدأ و مقصد، چگونگي انعکاس پیوندهای انسجامی خاص قرآن مجید در ترجمه واكاوي شد. یافته­های تحقيق نشان داد، میزان آشکارسازی در ترجمه از قرآن مجید به انگلیسی نسبت به پنهان­سازی بیشتر است. برجسته­ترین تبدیل انسجامی، «ارجاع به انسجام واژگانی» تعیین شد. پس از ملاحظه بررسی‌های آماری و تحلیل رخدادهای آشکار/پنهان­سازی، راهکارهایی برای بررسی‌های آتی ارائه شد تا متغیرهایی که غفلت از آن‌ها مانع صحت­سنجی فرضیه­ها است شناسایی شود. این تحقیق گامی است در راستای شناخت عمیق­ترِ زبان خاصِ قرآن مجید و تأثیرِ آن بر پدیده­های پربسامد ترجمه.

چاپ‌شده

2015-10-22

ارجاع به مقاله

Yazdani, M., & Ghamkhah, A. (2015). زبان قرآن مجید از رهگذر ترجمه: بررسی نحوه انعکاس ارجاعات قرآنی در ترجمه و ارتباط آن با زبان خاص قرآن. فصلنامه مطالعات ترجمه ایران, 13(51). Retrieved از https://www.journal.translationstudies.ir/ts/article/view/343

شماره

نوع مقاله

مقاله علمی-پژوهشی